ហេតុផលនេះបង្ហាញថា អ្នកដែលពូកែរិះគន់អ្នកដទៃ តែងបង្កើតសត្រូវឲ្យខ្លួនឯង
នៅពេលដែលអ្នករិះគន់នរណាម្នាក់ គឺមិនបានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីអត្តចរិតរបស់អ្នកដែលគេរិះគន់នោះទេ គឺឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីអ្នកដែលរិះគន់គេទៅវិញទេ ពីព្រោះថាការរិះគន់គឺជាការនិយាយអាក្រក់។ ការនិយាយអាក្រក់កើតមកពីការការគិតអាក្រក់ ហើយការគិតអាក្រក់កើតពីនិស្ស័យអាក្រក់។
នៅពេលដែលរិះគន់អ្នកដទៃ មានន័យថាអ្នកកំពុងបង្កើតសត្រូវជាមួយអ្នកដទៃ ព្រោះអ្នកបានធ្វើឱ្យគេខឹង។ អ្នកនិយាយអំពីចំណុចអាក្រក់របស់គេ អ្នកដាល់ចំដំបៅដែលគេកំពុងឈឺស្រាប់។ អ្នកធ្វើឱ្យគេខឹង ហើយគេក៏ស្វែងរកចំណុចអាក្រក់រិះគន់អ្នកវិញដែរ នោះអ្នកក៏មានចំណុចអាក្រក់ដែរ មិនមែនមានតែគេនោះទេ។
ការរិះគន់គឺជាការបង្កើតភាពស្មុគស្មាញដល់ខួរក្បាលខ្លួនឯង គឺអ្នកបានយកចំណុបអាក្រក់មកដាក់ក្នុងខួរក្បាលខ្លួនឯង ធ្វើឱ្យចិត្តសៅហ្មងតឹងតែង អាប់អួរមិនស្រស់ថ្លាឡើយ។ កាលណាអ្នករិះគន់គេមានន័យថា អ្នកកំពុងបង្កើតសត្រូវធ្វើឱ្យមានបញ្ហាដល់ខ្លួនឯង។
ជាទូទៅអ្នកដែលបានតែខាងរិះគន់គេ គឺជាមនុស្សដែលបានតែនិយាយមិនពូកែធ្វើ គ្មានសមត្ថភាព គ្មានគំនិត គ្មានបញ្ញា។ ចំណែកអ្នកដែលមានសមត្ថភាព និងមានប្រាជ្ញាពិតប្រាកដគេមិនងាយរិះគន់អ្នកដទៃទេ។ បើអ្នកដទៃធ្វើខុស គេនឹងកែលម្អដោយប្រើពាក្យសម្តីលើកទឹកចិត្ត។
អ្នកដែលពូកែរិះគន់គេបានត្រឹមតែគេស្អប់ ហើយអ្នកដែលកែលម្អត្រូវបានគេគោរព។ អ្នកពូកែរិះគន់ជាមនុស្សខ្សត់ញាតិ ខ្សត់មិត្តភក្តិ ខ្សត់អ្នករាប់អាន។ ហើយមនុស្សដែលប្រើពាក្យសម្តីពីរោះពិសាក្នុងន័យកែលម្អតែងតែសម្បូរទៅដោយញាតិ មិត្តភក្តិ ស្រលាញ់រាប់អាន។ អ្នករិះគន់សម្បូរមនុស្សស្អប់ អ្នកកែលម្អសម្បូរមនុស្សស្រលាញ់។
ពាក្យរិះគន់ដ៏ល្អ គឺត្រូវចេញពីអ្នករិះគន់ដែលមានគំនិតសមហេតុផល ម្យ៉ាងវិញទៀតត្រូវរិះគន់ដើម្បីស្ថាបនាគាំទ្រឱ្យទទួលជោគជ័យ៕
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.